Tre poezi nga Zef Zorba
I. Në vend të hyrjes I errët ky shteg. Nuk mundemrrugën me gjetë pa dritëntande. (Çka më sëmbon?)Në cep të greminës,që joshë e ngujon,a nuk e sheh si po lëkundem?…
Daily News
I. Në vend të hyrjes I errët ky shteg. Nuk mundemrrugën me gjetë pa dritëntande. (Çka më sëmbon?)Në cep të greminës,që joshë e ngujon,a nuk e sheh si po lëkundem?…
Gjeto Marku e Lulash Prela po hajshin bukè e shèllinè né nji shpellè mali. Shpella ishte e madhe e e naltè; drita i hynte nga do bira tè geluna nè…
Pyetje: – Ç’mund të na thuash për botimin e revistës “Përpjekja shqiptare”? Përgjiqje: – Branko Merxhani, njëri nga publicistët më seriozë të asaj kohe, mendoi të botonte një revistë si…
I. Ku vemi shpeshNë zemër t’ënde vetëm unë,Në zemër t’ime vetëm ti,dhe jashtë bota fjalëtare,Dhe jashtë syri plot zili. Dh’ashtu filluam përngaheraNjë vetësi plot ëmbëlsi,Të mos na shohë syr’i botës,Mos…
Nga Mitrush Kuteli Jam Shqiptar, e Kosovar; Zot, e krenar, Zot, e bujar, mbi këtë dhé, q’e kam si fe, e përmbi fé: e kam Vatan! e kam Atdhe! që…
Nga Ilir Seci Piktori çek, Otakar Číla, lindi në vitin 1894 dhe vdiq në vitin 1977. Në vitin 1913 fillon studimet në Akademinë e Pragës, studimet të cilat u ndërprenë…
“Krenaria më e thellë e autorit, siç e kam përjetuar unë, ka të bëjë me aftësinë për të mbajtur një masë të organizuar imazhesh duke lëvizur përpara, për të ndjerë…
I. Lamtumirë Mos loto, q’i n’kujtese Të ruej pa turbullue Kqyrjen tënde plot shpresë Magdalenë e pikellue! Mos qaj! Fisnike zija kur veten nuk e shpalle Ashtu nga dashunija ti…
I. Ti do të heshtësh Ti do të heshtësh gjatë atë ditë,ndoshta për fare atë natë,kur të mos jetëmbi sferën e humbur të tokës,figura ime krenareme sytë e fuqishëm si…
I. Bie shi Adrianë Bie shi,Adrianë,bie shi i qetë mbi qytet,shi që më bluan e më vret,dhe s’di ku të shkojnëpër Tiranë. Të kërkoj,Adrianë,me ankth nëpër qytetn’ e shkretë,ku shtrydhen…
I. Koha e lules Sonte më lajmëruen se ka vdekë një njeriPrandej jam i trishtueshëm, Lule. Dashunia ashtë e vetmja shtyllë guriKur andej gardhit fluturojnëShëgjetat e akullit. Dy zemra bashkë…
I. Vajza flokëkuqe Vrapi nëpër diellin e asaj dite qershoriIa kishte skuqur fytyrën e rrahur nga ajri i nxehtëIa kishte skuqur gushën, llërëtLëkurën e zbuluar të kraharoritAjo vajzë që dielli…
I. Ata po nxitojnë të vdesin Ata po vdesin njëri mbas tjetrit;të hedhësh dhe mbi ta, u bë krejt e zakonshmesi t’i hedhësh kripën gjellës. Janë të gjithë në një…
Falenderoj Akademinë Suedeze për të cilën vepra ime ishte e denjë për këtë nder shumë të madh. Në zemër mund të ketë dyshime nëse e meritoj Çmimin Nobel midis njerëzve…