I
Sytë e Ledy Evropës
Sa herë në teatrot e perëndimit
Vritet Dunkani
Grimin e syve të Evropës
E përshkllinë loti
Ledy Makbeth laj duert
Ledy Evropa laj sytë
Të mjerat
Hala nuk e dinë
Se në Ballkan asht nji teatër
Me emrin Kosovë
Ku buzë e sy t’i grimcojnë
Me plumb e kërbaç
Ledy Makbeth laj duert
Ledy Evropë laj shpirtin
mëkatet, ndërgjegjen
Njolla grimi në duert e Ledy Makbethit
Njolla gjaku në sytë e Ledy Evropës
II
Deleujk
Mbramë
Populli im pa ‘i andërr të
çuditshme
iu ba sikur ujku
bashkë me kimen e harroi edhe
zakonin
mbasi lypi ndjesë për t’shkuemet e t’harruemet
shpalli martesë me Delen Rude
shtatë ditë e shtat netë u çanë tupanat
xurlat u shkyen shtatë ditë e shtatë netë
tevona
në lëkurën e dashit që e pat
hangër vjet
u shtrinë e banë seks
deleujk
tri pika gjaku t’virgjinës Rude
skuqen mbi postoqie ogiçi
thonë se gjaku i prishë andrrat
Atëherë popullit tim i duel
gjumi
populli im I çuditshëm
sheh andrra
të çuditshme
III
streaptease i shqiptarit para se me mërgue
shpijet para se me dalë
rruen mjekërr e mustaqe
nga t’ramet e briskut
burrnia i tretet si shkumë sapuni
ortek bore i shembet krenaria
kur çon dorë me e hjekë krejet plisin
te dera e qilerit me grue kur falet
gjarpni i vetmisë ia piçkon lulën e ballit
gjakun ia thithë gjarpni i harrimit
me thmitë kur gushet te dera e oborrit
te kroni i mbretit me fis e miq kur falet
buzën ia shkrumojnë t’ligat e ujit
t’ligat e natës ia gurëzojnë lotë e sy
perëndimin e diellit n’katund kur e kqyr për s’mbrami
goja i mirret i trashet gjuha
lutjen e mbramë në shqip kur ia drejton Hyjit
tevona
pak para se me ra terri
te vorret e t’parëve peng len rrashtë e asht
lëkurë e shpirt i zhvesh në pazarin e qoftëlargut
për kostumqefin ia shet një terziu
e hukubet insan
sall hije e mallkim
botën e merr në sy