Nga Shaip Beqiri
Ibrahim Rugova është esteti më i madh shqiptar, i cili krijoi veprën e vet studimore brenda njëzet vjetësh (1968 1989).
Hulumtimi i tij në fushë të letërsisë depërton më thellë dhe është më origjinal se i çdo studiuesi tjetër në botën shqiptare deri sot. Ai është poet i vërtetë në fushën kërkimore letrare: me ide të kristalizuara, gjurmim shterues analitik, metodologji të papërsëritshme, gjuhë të përkryer… Ndonjë shkollë eventuale letrare shqiptare do të mund të ngrihej e sigurtë sall mbi një përkryerje të tillë me firmën dhe vulën e tij: R u g o v i a n a! Ajo do të kishte në krye të herës këto cilësi: themeltare, shqiptare, origjinale, moderne. Ky model studimor, në përpjekjet e pareshtura të zhvillohej që në kohën e tij dhe sidomos pas tij, mbeti disi fatpadalë; nuk është që s`u përftua një trumbë me jo pak përdegëzime epigonësh, të atrofuar e të përçudnuar, por gjithnjë e më larg burimësisë së asaj që e quaj Rugoviana!