Më 4 dhjetor 1991, Parlamenti Evropian i akordoi veprimtarit Adem Demaçi Çmimin Saharov për Lirinë e Mendimit, duke e njohur si një luftëtar të palodhur për të drejtat dhe liritë e njeriut. Në fjalën e tij pranë marrjes së këtij çmimi, Demaçi e përshkroi si një homazh për popullin e Kosovës, duke theksuar se “liria e fjalës është hapi i parë, vendimtar drejt demokracisë”.
Përveç Çmimit Saharov, Adem Demaçi u nderua me çmime dhe nominime të tjera ndërkombëtare: në vitin 1993 mori Çmimin Special për Paqe nga Klubi i Rektorëve Universitarë në Madrid, ndërsa në vitet 1994 u kandidua për Çmimin Nobel për Letërsi dhe më pas për atë të Paqes. Në dhjetor 1995, Universiteti i Oslos i akordoi Çmimin për të Drejtat e Njeriut.
I lindur më 26 shkurt 1936 në Prishtinë, me prejardhje nga Lupçi i Besianës, Adem Demaçi u bë një figurë qendrore e përpjekjeve paqësore për të drejtat e shqiptarëve në ish-Jugosllavi. Për bindjet dhe aktivitetin e tij politik, ai u burgos disa herë nga regjimi jugosllav, duke kaluar rreth 28 vjet në burg.
Gjatë viteve 1998–1999, Demaçi shërbeu si zëdhënës politik i UÇK-së, ndërsa pas luftës u përkushtua për mbrojtjen e të drejtave të komuniteteve joshqiptare dhe për ndërtimin e një shoqërie më të drejtë. Në vitin 2010, ai u dekorua me Urdhrin “Hero i Kosovës”.
Përveç angazhimit politik, Adem Demaçi ishte autor i veprave letrare dhe publicistike, duke lënë një trashëgimi të rëndësishme kulturore dhe historike. Ai ndërroi jetë më 26 korrik 2018, duke mbetur një simbol i rezistencës dhe përkushtimit ndaj lirisë dhe të drejtave të njeriut.